ထိုင္ေနက်

အရင္တုန္းက
အဲဒီဆိုင္ေလးမွာ
(ကေဖးဆိုင္ေလးပါ)
တစ္ေယာက္တည္း စဲြစဲြၿမဲၿမဲ
ထိုင္ျဖစ္ခဲ့ ။
ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
႐ူး႐ူးမူးမူး ...
တၿခိဳက္မက္မက္ ...
အဲလို
ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔ ။
အခုေရာ
တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ
အၿမဲမဟုတ္ေတာင္
အားတိုင္း သြားထိုင္ျဖစ္တယ္ ။
ဒါေပမယ့္
အရင္လိုမဟုတ္ဘူး
အရင္တုန္းကဆို အခုလို တာ၀န္မ်ဳိးႀကီးနဲ႔ မျဖစ္ဘူး
အရင္တုန္းကဆို အခုလို တင္းၾကပ္မႈမ်ဳိးႀကီးနဲ႔ မျဖစ္ဘူး
အရင္တုန္းကဆို အခုလုိ ညစ္ေထးမႈမ်ဳိးေတြနဲ႔ မျဖစ္ဘူး
ထုိင္ေတာ့ ထုိင္ျဖစ္ေနဆဲ ။
အဲသလိုနဲ႔
ေတြေ၀ေလသမွ် မသိျခင္းမ်ားကို ၀န္ခံရင္း
အက်အဆံုးမ်ားတဲ့ဇာတ္ကို က,ရင္း
မႏိုင္၀န္ကို ေမ့ေလ်ာ့ႏိုင္သေလာက္ ေမ့ေလ်ာ့ရင္း
တိုးပြားလာတဲ့ ဗ်ာပါဒေတြသာ
ရွက္ရင္း
အဲသလို
ယံုၾကည္မႈေတြနဲ႔
အဲဒီဆိုင္ေလးမွာ
ထိုင္ျဖစ္ေနဆဲ
တစ္ေယာက္တည္း .... ။

ဒီမုိေန