ဇာတ္လမ္း

ဗီလိန္ေတြ တစ္ေယာက္မွ မရွိၾကေတာ့
ဇာတ္လမ္းစတင္ရာ ေတာအုပ္ႀကီး ႐ိုးတံကိုင္းေတြသာ
ထီးထီးေငါေငါ ထြက္လို႔ေလ
ဇာတ္ပို႔ ဇာတ္ရံေတြ မွိန္ေဖ်ာ့ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကေခ်ေပါ့
ဇာတ္လိုက္မင္းသားနဲ႔ ဇာတ္လိုက္မင္းသမီး ျမင္းတစ္စီးနဲ႔
ေတာအုပ္ကိုျဖတ္ၿပီး ခရီးႏွင္ခဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေပါင္းဖက္ခဲ့ၾကသူ သူတို႔ရဲ႕ သားေျမးမ်ဳိးဆက္ေတြ
တစ္ေယာက္တေလမွ် မရွိၾကေတာ့ ....
လက္မွတ္ေတြ စစ္ေဆးသိမ္းဆည္းတဲ့ ႐ံုေစာင့္အဘိုးႀကီးလည္း
မရွိေတာ့ ..
(ေကြးေကာက္တဲ့ သူ႔ေဆးတံႀကီးက်န္ခဲ့)
ေအးစက္စက္႐ံုထဲမွာ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြ
တစ္ဦးတစ္ေယာက္တစ္ေလမွ် မရွိၾကေတာ့ပါ
ဇာတ္လမ္းကို ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာ မွတ္တမ္းတင္သူ
လူငယ္ေလးတစ္ဦးလည္း အိုမင္းလာကာ
ေနာက္ဆံုးမွာ မရွိေတာ့ပါ
ငါတုိ႔လည္း မရွိၾကေတာ့ဘူး
ေနာင္အခါတြင္ ဘယ္သူမွ် ဇာတ္လမ္းအစကို
ေျပာျပႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ
သတၱဳပန္ကာေတြ တ၀ီ၀ီလည္ေနဆဲ
ေနာက္ခံဂီတ ျမည္ေနဆဲ
ဇာတ္လမ္းက ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနဆဲ ... ။

ေနမ်ဳိး