မနက္ခင္းေတြက
အသက္ျပင္းျပင္း႐ွဴလို႔
ငါ့ မ်က္လံုးေတြမွာေတာ့
မနက္ျဖန္ေတြ ေသသြားတဲ့
မေန႔ကေတြမ်ားၿပီး
မႈန္၀ါးေနတာၾကာၿပီ ။
ငါ့ဆီကို စီးဆင္းလာဦးမယ့္
တလဲြတေခ်ာ္ ျဖစ္တည္မႈမ်ားကို
ၿငီးေငြစြာ သိမ္းပိုက္ဖို႔အတြက္
အဲဒီမနက္ေပါ့
၀ံပုေလြတစ္ေကာင္လို ခုန္ထြက္လာခဲ့ ။
တစ္ေန႔တစ္ခါ ေရခ်ဳိး႐ံုနဲ႔
ကိုယ္က်င့္တရားတစ္ခုစာ လံုေလာက္ၿပီထင္လို႔
မနက္ခင္းေတြကို ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေသာက္သံုးခဲ့
ေကာင္မေလးရယ္....
အသည္းကဲြတယ္ဆိုတာ
မနက္ မနက္ ငါေသာက္ေနက် အတၱခြက္ထဲ
မင္းရယ္ေမာပစ္လိုက္တဲ့ ငါ့သိကၡာကို
ယူႀကံဳးမရ ျပန္ရွာေနရတဲ့ အျဖစ္ေပါ့ ။
၀မ္းဗိုက္စက္ေခါင္းေတြက
ခယိုခယိုင္ ယံုၾကည္မႈေတြ တအူအူထြက္
ေဟာဒီ လမ္းက်ဥ္းထဲတြားသြားၾက
ငါ့မွာသာ
မင္းေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး ခပ္တည္တည္ႀကီး ႐ံႈးနိမ့္ေနရ ။
ေခါင္းစဥ္မရွိတဲ့ လမင္းေတြနဲ႔ ဒိုင္ယာရီ
ထီလက္မွတ္တစ္ခုလို ငါရယ္ေမာခဲ့
အေဟာင္းအျမင္းေတြ လာလာ မတင္ပါနဲ႔
ငါက
ညိဳညိဳညစ္ညစ္တိမ္ေတြရစ္ပတ္
လမ္းအို အထပ္ထပ္နဲ႔
ျဖဴေရာ္ေရာ္ ပိုးဟပ္တစ္ေကာင္လို
စာအုပ္စင္တစ္ခု မဟုတ္ဘူး ။
ဒီမိုေန
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment