တိမ္ေတြ ..
အဲဒီညေနခင္းရဲ႔ ျပဇာတ္ကို ကျပဖို႔ေစာင့္ရင္း
အ႐ိုးရွင္းဆံုး မိုးခ်ဳပ္
အစာရွာငွက္တစ္အုပ္ အိပ္တန္းျပန္မလာေတာ့
မနက္ျဖန္ေတြေပၚတြားတက္ရင္း
၀န္ပိုေတြ ျဖဳတ္ခ်ပစ္ေတာင္မွ
မာနကိုပဲ ေရနဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ေမွ်ာခ်လာတဲ့
ငါ့ေနေတြ
အာဟာရ ခ်ဳိ႔တဲ့ ပိန္က်လြန္း ။
ငါ့ရဲ႔ ဒုကၡဧက ေပါင္းမ်ားစြာေပါ့
ဘယ္တုန္းကမွ မိုးမေခါင္ခဲ့ ။
အိမ္ျပန္မရတဲ့ျမစ္ေတြ
ေသာ့ခတ္ထားတဲ့ လည္ပင္းအတြက္
မ်က္ရည္စက္လက္ လွည့္ၾကည့္ျဖစ္တယ္
ကြယ္ ...
အလြမ္းေတြ ခါးပံုမ်ား ။ ။
မိုးသက္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment