ေရ

တစ္ရပ္ကြက္လံုး အေပၚယံေတြထိန္လင္း
ငါ့အိမ္ကေလး ေမွာင္ေနတယ္
အဲဒီေမွာင္ေနတဲ့ အိမ္ခန္းက်ဥ္းထဲ
ငါ့မိဘႏွစ္ပါးရယ္
ငါ့ညီမေလးႏွစ္ေယာက္ရယ္
လူျဖစ္ေပမယ့္ လူျဖစ္ရတဲ့အေၾကာင္းမသိတဲ့
ငါ့ညီရယ္
အဲဒီအိမ္ထဲမွာ
ငါကမုဆိုး
ငါကသားေကာင္
ငါ့ကို လိုက္ဖမ္းေနတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔
ငါက လိုက္သတ္ေနတဲ့ ေငြယဥ္ေက်းမႈ
“အိမ္ရွင္မရယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔
ေယာက်္ားေလးပဲ ေထာင္အျပင္ တန္းမရွိ
ငါတို႔ ကံတရားအတိုင္းေပါ့
တစ္ေန႔ ! သူျပင္မွာပါကြာ ”
ၾကားရတာေမ့ဖို႔
ည, ည အဓိပၸါယ္ရွိရွိ အဓိပၸါယ္မဲ့တတ္တယ္
ေခါင္းမာမႈလား
က်ည္ေတာက္စြပ္ထားတဲ့ ေခြးအၿမီးလား
ေလွ်ာ့ထားခဲ့တဲ့ခါး႐ိုး
ျပန္ဆန္႔ဖို႔ မလြယ္ဘူး
အမွားမ်ား၊
အခ်ိန္မေတာ္ ထမင္းေႏြး၊ ဟင္းေႏြးမ်ား
တံခါးမွာ ေသာ့ခေလာက္နဲ႔ ေသာ့ကတစ္ေနရာဆီ
ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ
ညီမေလးေတြရယ္
ညီေလးႏွပ္ထြက္ရယ္
ၿပီးေတာ့
ငါ့မိဘႏွစ္ပါးရယ္
အဲဒီ မီးေရာင္ေတြထဲက ေမွာင္ေနတဲ့အိမ္ေလးရယ္
ငါမဆုိခင္ ဆံုးေနတဲ့ သီခ်င္းရယ္
“ငါ အိမ္ျပန္လာပါၿပီကြယ္” ။
သးေကာင္နဲ႔ သတ္ပုတ္ခဲ့တဲ့ ဒဏ္ရာမ်ားနဲ႔
ညဟာ
အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး ရင္တြင္းသံမွာ ၀ိညာဥ္မဲ့ ။        ။

မိုးသက္