စိတ္ေျဖ

ေလွ်ာ့မရသေလာက္ တင္းေနဦးမယ့္ ႀကိဳးေတြ
ေရွ႔ထြက္မရတဲ့ လိုအင္ေတြ
ေနခဲ့ေပါ့
ေထာင္းခနဲ
ေစာင္းႀကိဳးေလးျပတ္သြားတယ္ပဲဆိုဦးေတာ့
ေထာင္းခနဲ
မခုိင္မာတဲ့ အၿပံဳးမ်ဳိးကို မလိုခ်င္ေတာ့တာပါ
အလိုက္သင့္ အလ်ားသင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ဳိးနဲ႔လည္း မခ်ဳိၿမိန္ခ်င္ေတာ့ပါ
မခ်စ္ခ်င္ေတာ့ပါ ၊ မေၾကကဲြခ်င္ေတာ့ပါ
ညီမေလးကိုလည္း ခြင့္မလႊတ္ခ်င္ေတာ့ပါ
အၿပိဳင္ေျပးရတဲ့ လမ္းမ်ဳိးမွာ မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ပါ
ကဗ်ာေတြထဲ
ငိုမျပေတာ့ပါ....
အေတြးအေခၚေတြကို ကိုယ့္ဘာသာ ခ်မျပေတာ့ပါ
အဲဒီ
အဲဒီ လိုအင္ေတြကိုလည္း မလိုခ်င္ေတာ့ပါကြယ္ ။           ။

ဒီမိုေန