အထီးက်န္

အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာ
လက္ရန္းေပၚ
မိုးကာအက်ႌတစ္ထည္
စိုစြတ္မႈေတြနဲ႔ ကၽြတ္ဆတ္ေန ။

သူ႔မ်က္လံုးေတြက
မိုးတိတ္သြားတဲ့ ေကာင္းကင္ဆီ
ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့
အေနအထားနဲ႔ပဲ ေငးေမွ်ာ္ ။

သူ႔ကို ၀တ္ဆင္ခဲ့သူဆီက
သူခိုး၀ွက္ထားလိုက္တဲ့
အလြန္ လွပတဲ့ စိတ္ကူးကို
ဘယ္မွာ ထားရမွန္းမသိ
ျဖစ္ေနတာပဲ ။

စိတ္ကူးကလည္း
ဘယ္ကိုမွ ထြက္မေျပးပဲ
အက်ႌရဲ႕ ညင္သာ သိမ္းထုတ္မႈနဲ႔
ေပ်ာ္ေမြ႕ေန ။

လူေျခတိတ္တဲ့ တစ္ညသား
ေကာင္းကင္က သနားသျဖင့္
သူတို႔ တစ္ကိုယ္စာ ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္
သူတို႔ ထြက္ေျပးၾက ။

အဲသလိုနဲ႔
အက်ႌတစ္ထည္နဲ႔
စိတ္ကူးတစ္ခု ေပ်ာက္ေနသူ
လူတစ္ဦးဟာ
ဒီကမၻာမွာ ေငါင္စင္းစင္းက်န္ခဲ့ေတာ့ရဲ႕ ။       ။

စန္းဦး